مقایسه سرطان اندومتر در زنان جوانتر و مسن تر از 40سال مراجعه کننده به بخش رادیوتراپی و انکولوژی بیمارستان گلستان شهر اهواز طی سال‌های (1390-1380)

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه یافتن بینشی از اطلاعات و وضعیت یازده سال گذشتۀ سرطان اندومتر در استان خوزستان و شناسایی خصوصیات آن می­باشد. روش بررسی:مطالعۀ حاضر از نوع توصیفی گذشته­نگر می­باشد. جمعیت مورد مطالعه کلیۀ بیماران مبتلا به سرطان اندومتر طی یازده سال (1390-1380) می­باشد. در این پژوهش 130 پروندۀ پزشکی حاوی اطلاعات کامل مورد بررسی قرار گرفت و به دو گروه سنی چهل سال و جوان­تر (گروه A) و مسن­تر از چهل سال (گروه B) تقسیم شدند. داده­ها توسط روش­های آماری توصیفی و نسخۀ 21 نرم­افزار SPSS تحلیل شد. یافته­ها:13نفر(10%) از افراد در گروه(A) و 117نفر(90%) در گروه(B) بودند. 84% بیماران مبتلا به "نوع اندومتروئید1" بودند و فراوانی آن در هر یک از گروه های A و B به ترتیب 3/93% و 83% بود. سرطان های اندومتر با خطر بالا (سلول روشن، پاپیلاری سروز) به طور معنی­داری در گروه B بیشتر بود(04/0P=). بیماری متاستاتیک(stage4) و تمایز بافتی ضعیف در گروه B بیشتر بود اگرچه از نظر آماری معنی­دار نبود، به ترتیب(1/11% در مقابل 7/7%، 1p=)و(5/14% در مقابل7/7%، 9/0p=). نتیجه­گیری: به نظر می­رسد شیوع سرطان اندومتر در زنان جوان­تر در حال افزایش است،اگرچه اکثر بیماران در مراحل پایین و درجه­های 1 و 2 بودند و اکثراٌ سرطان اندومتر با خطر پایین داشتند، اما به نظر می­رسد که زنان جوان­تر با سرطان اندومتر فاکتورهای پیش­آگهی بهتری داشته باشند، اما بیماری متاستاتیک با تمایز بافتی ضعیف در زنان مسن­تر بیشتر بود.